عنوان کامل پایان نامه کارشناسی ارشد : بینامتنی قرآنی و روایی در اشعار سه تن از شاعران شیعی (کمیت بن زید اسدی، عبدی کوفی و دیک الجن الحمصی)
تکه ای از متن پایان نامه :
| یَا عیـنُ لا لِلغَضـاءِ و لا الکُثُـــبِ جُودِی و جِدِّی بِمَلءِ جَفنِـکِ ثُمَّ |
بُکا الرَّزَایـَا سِوَی بُکا الطربِ إِحتَفـَـلِی بِالدُّمُوعِ و انسَکَبـِـــی (دیک الجن،1412هـ: 35) |
ترجمه: ای چشم! گریه کن بر غمها و اندوهها؛ زیرا که گریه بر مصیبتها با گریه بر اطلال[1] فرق دارد. ای چشم !پر از اشک شو و گریه کن.
د) اظهار حقّانیت ائمه(ع) در جانشینی پیامبر(ص)
شیعه بر این باور می باشد که امام علی(ع) از طرف خداوند به جانشینی پیامبر(ص) انتخاب شده می باشد و پیامبر(ص) او را به مردم معرّفی کرده می باشد. بر همین اساس شاعران شیعه با قاطعیت این عقیده را در اشعارشان اظهار کرده و از آن دفاع نمودهاند.
هـ) هجو دشمنان خاندان پیامبر اکرم (ص)
یکی از راههای مبارزه با دشمن، جنگ تبلیغاتی می باشد که در دنیای امروز ، در پرتو ابزارهای ارتباط جمعی به صورت گسترده معمول می باشد. در اعصار گذشته نیز هجو دشمنان در چهارچوب شعر، مهمترین تأثیر تبلیغ را از خود بر جای نهاد. شاعران شیعه نیز برای دفاع از کیان تشیّع به هجو دشمنان اهل بیت(ع) میپرداختند و در زمانی مناسب با چند بیت شعر به دشمن حملهور شده و او را هجو میکردند. اگر چه شاعران شیعه در اظهار فضائل و مناقب اهل بیت(ع) و مدح ایشان سبکی کاملاً آرام و لطیف داشتند؛ اما در حمله به دشمن و هجو آنها کاملاً قاطع بودند و زبانی تیز و برنده داشتند و هجو آنها همراه با خشونت و غضب بود و همواره خلفاء را به سبب اغتصاب حق ائمه(ع) محکوم میکردند(کمیت،1406هـ :199-198).
کمیت در هجو هشام بن عبد الملک؛ حاکم ستمگر بنی امیّه این چنین سروده می باشد:
[1] . آثار به جا مانده از خانهها و محل سکونت محبوبه و معشوقهی شاعر عرب.
